معترضان برای نشان دادن اعتراض خود در میدان جمهوری ایروان مقابل ساختمان‌های دولتی تظاهرات کردند.

اعتراضات از ماه آوریل و هنگامی آغاز شد که دولت ایروان موافقت کرد چهار روستا را که از دهه ۱۹۹۰ به کنترل ارمنستان در آمده بود، به جمهوری آذربایجان بازگرداند. این روستاها هفته گذشته رسما به جمهوری آذربایجان بازگردانده شد.

«باگرات گالستانیان» اسقف اعظم و از سران مذهبی متنفذ ارمنستان علنا مخالفت خود را با این توافق اعلام کرده بود اما موضع دولت ارمنستان در این باره تغییر نکرده است.

گالستانیان پیش از تظاهرات یکشنبه گفت که جنبش اعتراضی به «مرحله تعیین‌کننده‌ای» رسیده است. وی وعده داد که پاشینیان را از قدرت برکنار کند.

اسقف اعظم ارمنستان همچنین خواستار استیضاح پاشینیان شده و موقتا از جایگاه مذهبی خود کناره‌گیری کرده است تا برای رسیدن به نخست وزیری تلاش کند.

اما از آنجایی که وی دارای تابعیت مضاعف ارمنستانی-کانادایی است، طبق قوانین ارمنستان واجد شرایط نخست وزیری نیست. همچنین اپوزیسیون ارمنستان کرسی‌های کافی پارلمانی برای آغاز روند استیضاح نخست وزیر را ندارد.

درگیری بر سر قره‌باغ سابقه طولانی و تاریخی دارد ولی درگیرهای معاصر در قره‌باغ از ابتدای سال ۱۹۹۰ میلادی و همزمان با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی میان جمهوری‌های تازه استقلال یافته جمهوری آذربایجان و ارمنستان آغاز و در سال ۱۹۹۴ پس از کشته شدن ۳۰ هزار نفر از ۲ طرف متوقف شد.

پس از جنگ دوم قره‌باغ در سال ۲۰۲۰ که با قرارداد آتش بس به میانجیگری روسیه به پایان رسید، سه تا ۶ هزار نیروی حافظ صلح روسی در منطقه مستقر شدند و تلاش برای برقراری آتش بس بین طرفین را آغاز کردند ولی در ماه‌های گذشته، آتش‌بس بین طرفین آذری و ارمنی بارها نقض شده است.